Konichiwa from Japan...

Wow.... wat een dikke vette aanrader zeg Japan!! Balen dat Tibet niet door ging natuurlijk maar hier heb ik geen seconde spijt van. Wat een geweldig land. Lieve mensen, prachtige natuur, mooie tempels, sushi everywhere en een badhuis op iedere hoek van de straat, wat wil een reizend mens nog meer!! ;-)

Maar goed bij het begin begionnen dan maar: aangekomen in Tokyo, na China al best een beetje door hoe dat allemaal werkt met die tekentjes en metro' s en treinen enzo dus dat was snel gepiept, op naar het hostel. Voelt best stoer! ;-)
Hartstikke leuk hostel dus Japan, kom maar op. Dag 1 in Tokyo rondgestruind, met name in Asakusa (ouder en traditioneel stuk van Tokyo), erg mooi, mooie tempel en super schattige kleine steegjes overal met leuke winkeltjes en restaurantjes! Dit beloof ook een culinair weekje te worden. Begonnen met Monja, een bakplaat waar je zelf je ingredienten op kiest met noodles, die bakje eerst, soortvan Miso soep erover en dan soort pannenkoek van maken, klinkt ingewikkeld, is het niet en super smakelijk. In de middag begon de lucht wat te betrekken (want Tyfoon op komst) en ben ik een Onsen ingedoken (plaatselijk badhuis), wat een heerlijke ervaring. Allemaal super kleine en enorm verimpelde oude dametjes die met hun mandje met zeepjes zich komen wassen omvervolgens verder weg te verrimpelen in de warmwaterbaden en sauna, super schattig en bovenal mooi om te zien. Ze vonden het geloof ik erg leuk dat ik ook kwam en zorgde goed voor me, deden even voor hoe je je goed moet reinigen, scrubje over mijn rug, ijsklontje tegen de hitten enz... wat een schatten en wat een genot. Eenmaal buiten was het echt gaan regenen en nam, de wind toe. Had afgesproken met twee mensen die ik in Vietnam had ontmoet aan de andere kant van de stad en we hadden besloten dat we het wel zouden overleven! Na een flinke zoektocht op een van de grootste stations van Tokyo (misschien hadden we op een klein stationnetje moeten afspreken) hadden we elkaar dan toch gevonden, weer even back in the old days, afspreken zonder mobieltje of what's app, maar goed kwam goed, gevonden! Lekker gegeten en toen was de hell toch wel echt losgebartsten. Super bijzondere ervaring tot in je enkels in het water door Tokyo stappen met duizenden parapluutjes om jeheen, i'm singing in the rain... tralalala...
Rond middernacht terug bij het hostel weten te komen en toen begon de wind ook flink, wij lekker knus in ons hosteltje hebben er een latertje van gemaakt, ieder half uur stonden we weer bij de man van de 7/11 (die gewoon de hele nacht open was en helemaal miet tot 11) voor een biertje.

Na de lange nacht erg op tijd weer op om mijn bus te halen, de regen was zo goed als gestopt maar de wind was nog flink bezig, lastig overeind blijven met die joekel van een rugzak. In de bus nog even verder geslapen en toen aangekomen bij mt Fuji. Wederom een top hostel en eenmaal gesetteld een fiets gehuurd samen met een meisje uit Canada die ik al van Tokyo kende. Begonnen met een flinke lunch, dit keer traditionele hoto soep, hele volle noodle soep met groente en xl noodles, tempura garnaal erbij en wederom om je vingers bij af telikken. Na de lunch brak de zon door en dat niet alleen de wolken gingen weg en we hadden een prachtig zicht op mt Fuji (zoals sommige al wel hadden gezien) en dit is niet voor iedereen weggelegd dus we waren er erg b;lij mee (de berg heeft nogal een reputatie van in een eeuwige wolk te verschuilen). Nu wil het ook nog zo zijn dat het lente is deus de cherry blossoms bloeien weelderig en je echte symbolische Japanse plaatje is compleet, echt prachtig. Om het meer heen gefietst en de hele middag alleen maar foto's gemaakt, de een nog mooier dan de andere!

In de avond weer de Onsen in gedoken, helemaal top want hier hadden ze ook buitenbaden. Nog een klein staartje Tyfoon dus flinke wind maarwel helder, ik lag daar pima in mijn warmwaterbad! Mijn Zweedse vrienden van Tokyo zijn hier ook dus de volgende dag gezamelijk op pad. Met een super schattig treintje naar een paar dorpjes verderop alwaar we een berg hebben beklommen naar een tempel met wederom die prachtige bloesem en het uitzicht op mt Fuji in de sneeuw. het verveeld nog steeds niet. Traditionele Ramen noodle dit keer voor lunch en toen op de sightseeing bus naar het andere meer alwaar in de bossen nog een traditioneel gebouwd dorpje is... dag wel besteed als je het mij vraagt. Tempura Bento in de avond en tevreden ons bedje in.... what a day, what a beautifull country! i'm lovin it!

Weer een ervaring rijker, de Shinkansen trein gepakt, of wel de super snelle hogesnelheidstrein, met ruim 400km p/u wordt je in know time naar de andere kant van het land gekathapult en dan sta je ineens in Kyoto en wat een ander gevoel meteen zeg!! Heel relaxt, had nog wat dag over dus maar meteen op pad, eerst naar een temple in de buurt gelopen alwaar 1001 boedha's binnen staan (je mag eigenlijk geen foto's maken, stiekem toch gedaan en neem van mij aan dat het er prachtig is), super mooi. Vervolgens naar de bekendste shrines in Kyoto. Een shrine is een gebedsplek met van die rode poortjes, bij deze shrine staan duizenden van die poortjes achter elkaar die een heel pad door het bos vormen, prachtig, echt heel bijzonder, en omdat het al aan het eind van de dag was ook lekker rustig en alle ruimte om mooie foto's te maken (lees: zonder vele andere mensen). Deense Lousi tegengekomen en met haar tot zonsondergang rond blijven dolen, wel fijn samen want ook best een beetje luguber, bij deze swhrine worden honden aanbeden (bij andere weer kippen of eenden of konijnen, het waarom is me niet helemaal duidelijk) maar hier dus honden en daar staan dus ook duizenden beeldjes van, alleen wel een beetje freaky honden, dus fijn smaen te zijn! ;-)
En nu dan eindelijk sushi, naar de beste sushi plaats van Kyoto gevraagd en deze bleek op het station te zitten. Nu denk je station?! Het is zo'n station waar je oprecht een kaart nodig hebt om je weg te vinden, bizar groot en hoog, prachtig gebouw dat wel. Affijn, sushi van de lopende band, halelulja, wat een genot, me echt sushi tonnetje rond gegeten voor nog geen 15 euro (alles is hier duus maar dit was bijzonder goed te betalen)! Helemaal top.
Volgende dag Kyoto op mijn fietsje onveilig gemaakt en wat is het toch een heerlijk gevoel om in zo'n stad op je fiets te zitten, zonnetje in je rug, bloesems overal en van prachtige tempel naar tempel, ook het philossophers path afgefietst en geweldig genoten van al dit moois. Overkwam me ook nogiets raars, kreeg zomaar ineens van een rijke zakenmeneer twee flinke cadeaus, hij zag me kijken en twijfelen en kocht het voor me.... mijn Europesche argwaan was geweekt, wat wil deze man van me, maar dat is wat hij wilde, me een cadeautje geven, omdat hij nou eenmaal graag geld uit geeft aldus zijn bodyguard! ;-) Duss... En het is echt waar, ik heb al mensen gehad die een uur omreden en mee op de metro stapten om zeker te weten dat je goed aan kwam, mensen die weet niet wat voor je regelen of betalen omdat ze het nou eenmaal graag doen en je ze vriendelijk behandelt.... even wennen om dit zonder argwaan en zonder het steeds af te wijzen (ook onbeleefd) te doen maar wel een hele bijzondere mentaliteit... Maakt het hier ook erg fijn qua sfeer en voel me ook altijd volkomen veilig!

Behalve in het verkeer, de Japanner heeft namelijk ook een beetje een fiets cultuur gecreeerd maar ze weten zelf geloof ik niet helemaal wat ze ermee aan moeten, wel/niet op de weg of op het voetgangers pad en niemand en dan ook echt niemand let op en steekt gewoon over of slaat af. Met de auto gaat duit wel allemaal goed en netjes maar op de fiets zit je in een soort grijs gebied waar ze geen raad mee weten, klein beetje met gevaar of frustratie voor eigen leven dus. Voelt een beetje alsof je in de zomer in Amsterdam op de fiets zit met al die toeristen die er eigenlijk ook geen raad mee weten. (nu helpt het ook niet mee dat ik als echte Europeaan niet voor een lege straat blijf wachten bij een rood licht, wat ze hier allemaal wel netjes doen, dus zal de hand ook een beetje in eigen boezem steken).

Terug naar Tokyo alwaar ik mijn laatste avond in Akihabara besteed, de buurt waar alles rond anime/ manga en games zich af speelt, je komt de raarste figuren tegen op straat en weet niet wat je ziet, van die meisjes gekleed als poppen incl kinder stemmetjes, robots, speelhallen enz... een compleet andere wereld maar zeker de moeite waard om te gaan aanschouwen.

Laatste ochtend vroeg mijn bedje uit om nu eens de daad bij het woord te voegen. Ik roep altijd dat je me wakker mag maken voor sushi, nou bij deze, mijn wekkertje vroeg gezet om naar de Tsukijishijo fish market te gaan. Een van de grootste van de wereld alwaar je als toerist na een bepaalde tijd (helaas als de allergrootste vis, beetje geheim, al geveild is) naar binnenmag en met gevaar voor eigen leven tussen het drukke visverkeer, tonijnmoot hakkende mannen met bijlen mag wagen en mag genieten van al het moois, en natuurlijk de verste sashimi en sushi ooit, dat werd dus een sushi ontbijt, mjummie, en my god smaakte die sushi goed zeg.... wauw....

8 dagen is duidelijk veel te kort voor Japan, ik heb er even aan mogen snuffelen maar in gedachte ben ik al aan het plannen waar ik naar toe wil als ik terug ga, want dat gaat zeker gebeuren, echt een land om nog verder te gaan verkennen, dikke vette aanrader. Wel even sparen nog want best een beetje duur maar iedere cent waard...

Arigato vanuit machtig prachtig Japan en de volgende keer reporting vanuit Nepal!

x Renate