Het avontuur en haar staartje.....

Ha lieve allemaal,

Tja dit avontuur heeft dus een nogal bijzonder staartje gekregen. Op dit moment zit ik dus namelijk in Miami zoals sommige van jullie al wel weten maar het meerendeel nog niet. Zo'n 10 weken geleden ontving ik het bericht van een vriendin die zwanger was van een tweeling dat ze op Curacao (waar zij was voor een bruiloft) was bevallen van haar eerste kindje dat helaas niet meer in leven is omdat hij veel te vroeg geboren was. Het tweede kindje is wonder boven wonder blijven zitten en mama is toen overgeplaatst naar Miami waar 9 dagen later het tweede kindje geboren is. Bij 25 weken zwangerschap en maar 730gr. Dit dappere kleine meisje heeft veel hobbels en obstakels overwonnen in de afgelopen 10 weken en maakt het momenteel gelukkig goed onder omstandigheden. Met vrienden en bekenden is er een bezoekschema opgesteld om mama bij te staan en zo geschiedde, na 12 uurtjes in Nederland te zijn geweest, nu dus in Miami.

Nu weten de meeste van jullie wel dat ik niet altijd even veel geluk heb als ik op reis ga, koffertje kwijt, vlucht overboekt, 3 dagen vertraging enz.... Dit keer ga ik voor de natuurrampen. Vertraging bij vertrek vanuit Brussel ivm een wolkbreuk. Dit was tevens een geluk bij een ongeluk want daardoor kwamen we later aan bij Washington waar net een aardbeving was geweest van 6.2 op de schaal van richter, we mochten toen dus niet landen omdat de landingsbaan beschadigd was. Na enige tijd cirkelen in de buurt van New York dan toch toestemming gekregen om te landen. En nu dus in Miami waar orkaan Irene ons net gemist heeft maar we de laatste dagen wel de staartjes ervan mee hebben gekregen. Affijn, hopelijk volgende week weer veilig terug op Hollandse bodem! ;-)

De douane in de USA is ook geen pretje, eeuwige wachtrijen. Een pittige dame aan de balie: 'Waar gaat u naar toe mevrouw?', uhm...., dat is een nogal lang en ingewikkeld verhaal maar komt neer op naar een vriendin in Miami! Aha...., en waar precies, adres? Uhm... tja goede vraag, hebt u internet? Een blik in mijn paspoort: Waar komt u net vandaan? Uhm.... tja, dat is een beetje een lang verhaal... nu uit Brussel. En al die stempels mevr? Ja dat was gisteren idd. Mevrouw, wilt u miscchien even mee komen? Uhm... tja natuurlijk. Affijn, een lang gesprek en veel uitleg later kon ik dus weer op pad. Er kon zelfs nog een glimlachje en een succes vanaf, ze vond het een ongelooflijk verhaal, en dat is het natuurlijk ook wel een beetje! ;-)

Hoe dan ook over iets meer dan een weekje dan dus echt officieel naar huis. Hopelijk mag dit kleine meiske hier ook snel naar Nederland met haar ouders, daar mag nog even flink voor geduimd worden, het zijn nog spannende dagen.
Tot heel snel met dan echt mijn laatste blog voor deze trip!

Liefs Renate