GuatamalJaJaJa....

Okidoki, dat was een pittig ritje van San Cristobal naar Panajachel. 6.30 op, rond een uur of 11 bij de grens, 2 uur later daadwerkelijk het ene land uit en het andere land in, nieuw busje (ik geloof dat ik nu weet hoe sardientjes zich voelen) en vervolgens nog heel wat uurtjes hobbelen, rond een uur of acht in de avond dan eindelijk in Panajachel, donker, mist en regen, geen idee waar ik nou terecht ben gekomen. Gelukkig was daar de morgen, strakblauw en helder, en wow wow wow, wat een verrassing, een prachtig meer met daaromheen drie vulkanen, adembenemend mooi. Lekker langs het meer gewandeld en in de middag maar Chitchicastenanga gegeaan, een heerlijk dorpje alwaar gewandeld vele kleine steegje vind met alleen maar kleine marktkraampjes, een lust coor het oog en paradijs voor de ware shopper. Zelf heb ik er voor gekozen om een paar uurtjes gewoon lekker op de trap bij de kerk te gaan zitten en vandaar de markt en de mensen te bekijken en tevens om mijn camera aan het werk te zetten, wat een prachtige setting. Vervolgens ben ik naar het kerkhof gelopen, dat klinkt gek maar ik heb niet eerder zo'n geweldige begraafplaats gezien. Honderden, al dan niet duizenden kleine mausoleumpjes is de meest prachtige kleuren midden in de bergen, wat een rust, wat een pracht en praal, ook hier heeft mijn camera overuren gemaakt.

Vanuit panajachel de volgende dag de lokale bootjes gepakt naar de omliggende dorpjes, helemaal heerlijk, ook nu weer getroffen met het weer (het kan nogal wisselvallig zijn hier) en weer een strakblauwe lucht, en wat voel je je dan klein en nietig op o'n gigantisch meer tussen die grote vulkanen. Het ene dorpje nog schattiger en ralaxter dan het andere en al met al erg genoten van mijn dagen hier in deze omgeving, lekker wandelen en genieten. De laatste nacht aan het meer heb ik in San Jorge doorgebravht, heel bijzonder want ook dit is een zeer gesloten gemeenschap alwaar ze hun eigen boontjes doppen en bijvoorbeeld hun eigen rechtsysteem hebben (doe je iets wat ze niet bevalt dan wordt er heel wat afgeroddeld en besloten tot een straf, zoals bijvoorbeeld het doorzagen van je waterleiding, dussss....), toch zijn de mensen hier super vriendelijk en super lief en zo kwam het dat ik bij de familie Ramos sliep, gewoon bij ze thuis, kreeg een traditionele jurk van moeders de vrouw aan en mocht gelijk aan het werk, tortilla's maken. And i'm proud to say dat ik aangenomen ben en Tortelleria Renate mag beginnen van senorita Cecilia Ramos! :-) s'avonds het lokale kaartspelletje geleerd van de mannen en bij hoge uitzondering mocht ik als vrouw meespelen, trots ben ik dan ook wel een klein beetje op het feit dat ik ze tot 3x toe heb ingemaakt! Gelukkig was dat snel vergeten na wat lokale rum en ben ik nog van harte welkom een volgende keer! Al met al een geweldige ervaring.

Antigua is de volgende stop en ook hier weer pitoreskheid alom, prachtige straatjes en vooral heeeeeeeeel veel kerken, ongelooflijk, who knew dat je zoveel kerken kan bouwen in 1 stadje. Het meerendeel is in de tijd door de Spanjaarden gebouwd en de helft ervan zijn nu meer ruines dan nog kerken maar op iedere straathoek kan hier je geloof aan bod komen. Iets minder prettig zijn de straten zelf hier, ook deze zijn nog ergens uit 1600, dat betekend allemaal hele kleine steentjes op de grond, lees hele zere voeten of billen als je op een fiets of in een tuk tuk/taxi zit. Hoe dan ook een heerlijke stad om lekker in te verdwalen. Jammer wel dat het in de avond te onveilig is om lekker nog door de straten te verdwalen. Hoogtepunt hier (letterlij en figuurlijk) was ins uitstapje naar de Pacaya vulkaan, met terugwerkende kracht een uitstekend idee want het was in 1 woord fantastisch op het moment zelf toen ik op de hard geowrden lava stond die nog warm was en waarvan ik pas toen begreep dat deze nog warm was omdat de vulkaan 10 dagen geleden nog is uitgebarsten moest ik wel even achter mijn oren krabben, wellicht niet het meest verstandige plan ooit maar boy oh boy wat was dat super zeg, wat een landschap, alsof je midden in mount doom staat van lord of de rings, en die warme stenen zijn dan ook best handig om ke marshmellows boven te garen, hoe cool is dat, of juist niet, hoe warm.... nah jah, you got the picture right?! Toegegeven ik voel mijn spieren nu nog van die klim naar boven maar het is het allemaal dubbel en dwars waard geweest, daarbij was het wellicht ook niet het meest verstandige idee om dan de volgende dag 25 km te gaan mountebiken door de bergen maar ook dat was helemaal geweldig en daarvoor wil ik nu best even een paar daagjes afzien, het duurt gewoon net ff iets langer nu als oma op moet staan! :-)

Goed, en toen was het weer zo ver, off to an other early start. Dit keer opweg naar Flores, en wat een verrassing was dat om daar aan te komen, om te beginnen hadden we een prachtig plekje aan het water met zo'n oneindig zwembad en ten tweede is Flores gewoon postcard picture perfect! Een prachtig klein schiereilandje midden in een meer er schattige huisje en een zeer goede sfeer. (Mits je alle tientallen security, leger en politiemannen wegdenkt met hun shotguns). De grootste bezienswaardigheid hier is Tikal en dat was dan ook (na weer een zeer vroege start, dit was toch een vakantie) de bestemming van de volgende dag. tikal, met wederom zjin prachtige maya/inca tempels, zo mooi. We hebben hier een flinke ochtend rond gewandeld en geklauwterd, de hoogste tempel beklommen met een prachtig uitzicht over het oerwoud, een halo rondom de zon gezien, brul apen, Betsie de tarentula op mijn arm gehad, Frits de slang geaaid, kortom een groot avontuur waarvan ik zeer genoten heb. Een latere update op fb van de foto's zullen jullie helpen het plaatje compleet te maken.

En dat was het dan alweer, bye bye Guatamala, op naar Belize, iets om erg naar uit te kijken, even relaxing time, zon, zee, ztrand, reggae en een Rum onder een palmboom!

Liefs Renate