Chile/Argentina, Patagonië deel 2

Hier dan weer een nieuw avontuur van dikkie dik. Want dat word je hier wel met al die verrukkelijke steaks. :-) Next stop, el Calafate met als grote bezienswaardigheid de perito Moreno gletsjer. Na een relatief kort ritje waren we aangekomen in el Calafate, een prettig en gezellig dorpje met prijzen die de pan uit schieten. Je moet er wat voor over hebben om warm te kunnen douchen ed in the middle of knowhere. Eerst het dorpje wat verkend en lekker geluncht en toen besloten om naar het gletsjer museum net buiten Calafate te gaan. Een aanrader, prachtig museum met heel veel info over ijs, de ijskappen en de bewegingen van de gletsjers. Een extra leuke feature is de ijsbar die ze hebben, drinken uit glaasjes gemaakt van gletsjer ijs in een gezellig aangeklede vrieskist. Je mag een half uurtje onbeperkt drinken na betaling van entree dus Hollands als we zijn moest daar natuurlijk gretig gebruik van worden gemaakt. Iets wat licht in ons hoofd begaven we ons terug naar Calafate om ons tegoed te doen aan de Argentijnse steak of lam, moe, een tikkeltje aangeschoten maar voldaan rolden we ons bedje in om uitgerust aan de grote dag van morgen te beginnen.

De perito Moreno gletsjer. Na een ritje van een klein uurtje door het national park stopten we even voor een kleine break en een koppie koffie bij een kleine Estancia. Hilarisch, hier liepen allemaal beestjes rond die niet bepaald bang waren, lees; een joekel van een varken met knuffelbehoefte, twee guanaca's (soort alpaca's) met tevens een grote knuffelbehoefte, kleine biggetjes en nieuwsgierige berggeiten die ook best een kopje koffie lusten IN het café. Hilarisch, ik hou hier van, je had me dan ook gerust de hele dag hier kunnen/mogen laten. Maar goed, niet gedaan natuurlijk want er lag een enorm mooie gletsjer op ons te wachten. De perito Moreno, de gletsjer met de grootste gletsjer mond alhier, en tjonge, dat is best indrukwekkend. Helaas was dit een van de zeldzame bewolkte dagen (we hebben erg geluk gehad verder want normaal is het weer in Patagonië best wisselvallig maar tot nu toe hebben we alleen maar strak blauwe luchten en zon) waardoor de kleuren iets minder indrukwekkend en blauw zijn maar desalniettemin weet deze dame ons te verbazen met haar schoonheid, wat indrukwekkend om hier eindelijk te mogen staan en wat magisch om het ijs te horen kraken en enorme stukken af te zien brokkelen, echt heel bijzonder, wat is de natuur dan mooi en machtig en wat zijn wij dan toch maar nietig. We hebben ook nog een klein bootritje gedaan om dichter bij de gletsjer te komen en toen weer terug naar Calafate om ons klaar te maken en voor te bereiden op ons volgende avontuur.

Torres' del Paine, de W walk. Super veel zin in en ook wel een beetje spannend of we het gaan redden zoveel wandelen. Afijn, eerst naar Puerto Natalis om wat laatste boodschapjes en dergelijke te doen en toen door naar het National park waar we eerst in ons 'basecamp' Pehoe sliepen, een prachtig plekje. Die avond al onze spulletjes omgepakt en een soort daypack samen gesteld en na een nachtje goed slapen gingen we dan de volgende dag op pad. Met een bootje staken we het grote meer over dat ons naar het Paine grande camp pracht waar we onze spullen konden droppen voor onze eerste wandel dag naar de grey gletsjer. Prachtige wandeling, een goed begin, het weer was wat Patagonisch vandaag (lees: zeer wisselvallig, nat en koud) dat zijn we al haast niet meer gewend, het mocht de pret niet drukken echter. Het kamperen is wel iet wat uitdagend hier, het tentje was nogal inieminie voor ons Hollanders! De volgende dag vroeg weer op en al onze spulletjes gepakt om naar the French valley te lopen. Eerst twee uur met al onze spullen langs het meer over een Andian flat gelopen (heuveltje op en af) en vervolgens onze spullen gedropt bij camp Italiano en met een kleine day pack in drie uur de berg/ vallei op gelopen, pfff.. Niet mis, vooral naar beneden, best stijl en killing voor de knietjes. Maar het uitzicht mocht er wezen, WoW... Terug bij camp Italiano bleek dat we niet naar the French maar naar het Cuernos camp moesten, nog eens twee uur met al onze spullen over Andean flat, dat was de echte bottle nek. Kleine kink in de kabel hier ook voor mij, mijn knieën zijn van nature al niet top maar mijn enkel blessure van een paar weken geleden bleek toch nog niet helemaal geheeld. Verbeten, in tranen en met behoorlijk wat pijn kwam ik aan bij Cuernos alwaar mijn enkel weer gezellig opgezwollen bleek, Ai... En nu, ik zou en moet dit doen, dan wellicht niet helemaal maar in ieder geval de W. Icepavk erop, heel veel pijnstillers, beetje masseren en goed slapen en de volgende dag zeer rustig en geconcentreerd naar camp Torres' gelopen. Prachtige wandeling weer over een Andean flat langs een volgend meer met uitzichtpunten waar je u tegen zegt. Gelukt.... Weer heel rustig aan gedaan bij de campsite en besloten om morgen een klein beetje te smokkelen en een gedeelte te paard te gaan. De volgende morgen op tijd weer op, de boel lekker ingetapet en op een pracht van een paardje gestapt samen met mijn eigen Gaucho Fillipo. Ondanks dat het een beetje als vals spelen voelde heb ik er iedere seconde van genoten, paardrijden vind ik nog steeds heerlijk, de paarden zijn top getraind hier en Fillipo had al snel door dat ik prima kon rijden en liet me al snel begaan, heerlijk draven en galopperen, rivieren doorkruisen en over mini paadjes door de bergen te paard, WoW, wat een ervaring weer. Ook hebben we weer super veel geluk met het weer, het is alweer dagen lang bloed heet, zonnig en met een strak blauwe lucht, zeer onpatagonisch. Halverwege de berg bij kamp Chileno afgestapt mezelf verbeten en me kwaad gemaakt en in 1 ruk door naar de three towers. Man wat ben ik blij dat ik het toch gedaan heb, wat een uitzicht, alsof het zo uit lord of the rings komt en niet echt is, geweldig. Terug gehobbeld naar mijn paardje weer en de rest naar beneden op Keko het paard. Of het echt verstandig was weet ik niet en meer dan dit zit er ook niet in qua wandelen maar het was meer dan de moeite waard. Moe, pijnlijk maar zeer voldaan we naar Pehoe camp terug gekeerd om bij te komen. Wat een ervaring.

Het laatste stukje van mijn reis over land in zuid Amerika naar het einde van de spreekwoordelijke wereld in Ushuaia. Weer een prachtige tocht door de Andean/Argentinian dessert en door de bergen. Nog een stop bij een kolonie king pinguïns en toen waren we er, eindpunt van dit stuk overland, helemaal van Quito naar Ushuaia en eindelijk kan ook ik zeggen dat ik in de zuidelijkste stad van de wereld ben geweest. Ushuaia is verder een prima stadje, niet heel bijzonder maar natuurlijk wel heel bijzonder gelegen zo zuidelijk. We hebben nog een boottochten over het Beagle kanaal gemaakt langs vogel kolonies een zeeleeuwen eiland en de vermeende zuidelijkste voortoren van de wereld en toen zat het er op. Tijd om de spulletjes te pakken en de warmte weer op te zoeken in Buenos Aires, of wel BA!

Tja, ook dat was weer even spannend, Ushuaia is klein, het vliegveld ook mini en maar 15 min van het centrum vandaan. Onze vlucht was om 10.05 en onze taxi zou ons er rond 8.30 heen brengen. Om 8.17 besloot ik jog even te kijken of we geen vertraging hadden en wat schetst mijn verbazing? We hingen ineens een uur vroeger ipv mogelijk vertraagd, help, stress. Nauwelijks iedereen nog gedag gezegd en een taxi in gevlogen, wat een geluk dat het allemaal zo klein is hier en dichtbij want we mochten nog net mee, een wonder. Pfew... Het tij lijkt gekeerd voor me, daar waar ik normaal steeds pech heb komt het nu steeds goed, moet de goede invloed van Gijs zijn. :-)

BA dus, BAM, meteen even wennen, van 8 graden koud, nat en winderig ineens naar dik 30+ graden, heerlijk. We slapen in een air bnb en ook hier zijn we maar 15 min van het vliegveld en meteen midden in het centrum, heerlijk. We zijn stapel verliefd op ons super leuke en efficiënte appartementje en halleluja we hebben weer degelijk internet. Irritant dat dit zo belangrijk is geworden maar als je nog het een en ander te plannen hebt voor je reis is het wel heel erg fijn. BA dus, en het voelt meteen goed en prettig hier. De middag begonnen met een free walking Tour door het business district, het is een nationale feestdag vandaag en dus lekker rustig. De gebouwen zijn super imposant en de geschiedenis van Argentinië ook, een nogal roerig verleden en ook nu hebben ze het weer niet makkelijk met hun nieuwe regering. Dit is ook voor ons te merken, vooral geld opnemen is lastig en alles is ineens kneiter duur. Gelukkig is mijn pinpas een paar keer geskimd en is bij Gijs zijn rekening ook al geplunderd dus onze middelen worden wat schaars. Dag twee besloten eerst eens rustig op te staan zonder wekker, eindelijk (en dan wordt je dus gewoon heel vroeg wakker) en de ochtend lekker te besteden aan rommelen, wasjes draaien, internetten enz... Vervolgens naar super vrolijk la Boca gegaan en weer terug gestiefeld naar san Telmo een heerlijke wijk met allemaal leuke marktjes met antiek en snuisterijen. Bij ons om de hoek blijkt een heerlijke parilla/grill te zitten waar ik het tot nu toe lekkerste vlees op heb sinds hier in Zuid America te zijn, wat een feestje, we voelen ons ook al helemaal thuis in 'ons' wijkje, zo grappig. De volgende dag hebben we weer een free walking Tour gedaan maar nu door recoletta, prachtige buurten met zeer imposante gebouwen en vele stijlen van architectuur, echt om je aan te vergapen. In de middag zijn we naar het kerkhof van recoletta geweest alwaar ook Eva Perron ligt (Evita), zeer indrukwekkende begraafplaats met allemaal klein bovengrondse tombes in de meest uitbundige stijlen en met de meest bijzondere en uitbundige decoraties. Lekker terug gewandeld naar ons eigen wijkje en nog even gestopt bij het Ateneo, een bookshop in een oud theater om u tegen te zeggen. Wat prachtig, een plek waar je met gemak uren kan dolen. De avond hebben we ook goed besteed, we hadden afgesproken met mensen van eerder van onze reis die nu ook in BA zijn om eerst lekker te eten in Palermo en vervolgens om naar een Argentijnse Tango night te gaan. Echt geweldig, buiten dat het natuurlijk super gezellig was om iedereen weer te zien en het eten lekker was zoals altijd hier was het vooral bijzonder in de tango salon. Hoe geweldig, van wat locale had ik deze als aanrader gekregen dus namen we een taxi naar Siermento 4006 naar la Catadral club, niet wetende wat te verwachten. Het regende inmiddels flink en ook flink wat onweer dus snel naar binnen. De buitenkant lijkt op niks en binnen twijfelde we even of we wel goed zaten en of dit wel wat zou zijn, maar goed, we gingen maar naar boven en wat wat daar troffen was gewoonweg een sprookje. Een oude fabriekshal, donker en grimmig, sfeervol ingericht (voorzover dat kan in een soort van kraakpand) met een prachtige krakkemikkige houten vloer die heel sfeervol verlicht was en mensen die aldaar hun Argentijnse tango aan het dansen waren. Zo bijzonder en zo intiem. Het flitsen van het onweer voegde prachtig toe aan het dramatisch effect en ook de gaten in het dak en daarmee de regen binnen miste zijn effect niet. En toch klopte het allemaal, gebiologeerd hebben we uren zitten kijken, biertjes gedronken, gekletst en bovenal genoten. Er was ook nog een soort art house film die niet had misstaan op de parade die overging op een live tango demonstratie, echt ik heb er geen woorden voor maar wat een bijzondere avond, alles wat je van BA verwacht en meer. Onze laatste dag nog goed besteed door een Tour in het teatro Colon te doen, ook een dikke aanrader, wat een prachtig en enorm indrukwekkend gebouw en vervolgens weer naar San Telmo gegaan waar het nu het weekeinde is nog veel drukker is met marktjes, heerlijk. Verder lekker gerelaxt op ins terrasje en onze tijd alhier afgesloten met nog een paar mensen van gister avond, biertje, wijntje, dakterras en heerlijk eten, het leven is nog steeds zo goed hier dat ik er bijna tegenop zie om weer naar huis te gaan! :-)

Snel meer.

X Renate (en Gijs)